Wakacyjny plan działania – podsumowanie

Rozliczam się dzisiaj z moich wakacyjnych planów i celów. Trochę przed Wami, ale najbardziej przed samą sobą. Zbierając myśli do tego wpisu tylko utwierdziłam się w przekonaniu, że jestem mistrzem prokrastynacji. Tak, to ja. Wszystko odkładałam na ostatnią chwilę i dlatego wielu rzeczy z listy nie spełniłam. Jednak nie czuję się z tym nieswojo – cieszę się punktami, które mogłam wykreślić. Na resztę przyjdzie czas w przyszłym roku, a niektóre plany mogę spokojnie przedłużyć na jesienny czas.

Osiągnęłam wiele celów tego lata.

Dzięki temu, ze w pewien lipcowy wieczór spisałam swoją wakacyjną listę „to do”, zatańczyłam w deszczu! Ponownie poczułam to rewelacyjne uczucie. To był całkowity spontan. Kiedy w domu było pełno gości, a na dworze zaczęło padać, poczułam przemożną ochotę wykorzystać ten moment. I tak też zrobiłam. Zwerbowałam po cichaczu jedną kuzynkę do zrobienia kilku zdjęć, drugą kuzynkę do nakręcenia amatorskiego filmiku i voila! Tańczyłam w potwornej ulewie z piorunami, pozwoliłam na to, żeby wszystko ze mnie spłynęło i to było jedno z najlepszych uczuć w tym lecie. A mina gości, kiedy weszłam do domu zostawiając za sobą kałuże wody, była bezcenna!

Wyjechaliśmy też w góry, chociaż słowo „góry” to duża przesada, kiedy mówi się o Karpaczu. Jednak nie to jest ważne. Po prostu pozwoliłam sobie oddychać pełną piersią, błądzić różnymi szlakami, wypluć płuca wchodząc na Śnieżkę i cieszyć się beztroską. I to były dni, w których zresetowałam się do zera. Rewelacja.

Obejrzałam w końcu zachód słońca z dachu własnego domu – kilkukrotnie. Tylko jeden raz miałam ze sobą aparat, później nie chciałam sobie już niczym przeszkadzać. Nie muszę chyba pisać, jak magiczne było to przeżycie. I pomyśleć, że nigdy wcześniej tego nie zrobiłam! Niemądra ja!

Organizacja ogniska była dla mnie niezłą frajdą – zresztą zawsze tak jest. Przyjaciele dopisali, humory dopisały, a wszystko było okraszone blaskiem palącego się drewna.

Uporządkowałam WSZYSTKIE dokumenty. Alleluja!

Pozbyłam się WSZYSTKICH niepotrzebnych ubrań. Alleluja x milion!

Uporządkowałam swój komputer – kupiłam w końcu dysk zewnętrzny. Pamięć w laptopie mogła odetchnąć i z czerwonego, ostrzegawczego koloru zmieniła się w spokojny, niebieski. Pulpit zabłysnął pustkami. Niepotrzebne programy zostały odinstalowane, a całość przeszła defragmentację.

Nie wszystko udało się zrealizować, jednak kilka rzeczy jest „w trakcie” i jestem pewna, że w przeciągu kolejnych dwóch, trzech tygodni doprowadzę je do końca.

Mam tu na myśli na przykład tatuaż. Z nim będę musiała poczekać jeszcze jakiś miesiąc. Nie mogę się zdecydować na ostateczne miejsce, w którym chciałabym go mieć. Chciałabym również, żeby mąż był ze mną podczas tego „zabiegu”, a teraz jest to niemożliwe. Czekam więc na niego i na sen, w którym w końcu zobaczę miejsce tatuażu. Spotkanie w studiu mam już wstępnie zarezerwowane!

Z sesjami zdjęciowymi było tak, że ich prawie nie było. To znaczy robiłam masę zdjęć, a aparat był przedłużeniem mojej ręki – jednak skupiałam się na codzienności. Popełniłam jedną sesję przy zachodzie słońca – oj muszę się jeszcze wiele nauczyć. Kolejne – świece dymne i sztuczne ognie przedłużam na jesień, a wschód słońca zostawiam chyba na następne lato. Chociaż przyszła mi myśl do głowy związana z zimą i pięknym światłem i poranku… pożyjemy, zobaczymy.

Ulubione zdjęcia w albumie. Jestem na najlepszej drodze do realizacji tego zadania. Sortuję teraz tysiące moich zdjęć (jak można tyle napstrykać??) i jednocześnie wybieram te, które chcę mieć w wersji papierowej. Wstrzymam się jednak jeszcze kilka tygodni, ponieważ jestem w trakcie wyzwania fotograficznego u Rudej i już wiem, że powstaną dzięki temu kadry, które na pewno wydrukuję.

Przygotowanie karteczek z miłym napisem i włożenie ich za wycieraczkę – przedłużam na jesień.

Filmy oglądałam, jednak nie była to czynność regularna, a ilości nie były dla mnie zadowalające. Pomimo tego, jest naprawdę nieźle. Częściej przeglądam i wybieram odpowiednie produkcje – jedne są trafione, inne trochę mniej. Ze względu na zmniejszający się nawał letnich prac na dworze i dłuższe wieczory w domu jestem pewna, że w tym jesienno – zimowym sezonie wyrobimy sobie nawyk regularnego tworzenia domowego kina.

Z książkami jestem na plusie! Nadrabiam lektury, które już jakiś czas chodziły mi pogłowie, czytam nowości – jest dobrze, a będzie jeszcze lepiej. Oczywiście przedłużam sobie tę przyjemność na jesień, na zimę i na kolejne lata.

Z językiem angielskim poległam, a taki był ambitny plan. Oczywiście przyswoiłam nowe słowa i zwroty, czytałam artykuły…. i to wszystko. Diabli wzięli filmy i książki po angielsku. Muszę dojść do sedna sprawy, inaczej się z tym nie uporam. To piląca kwestia, więc natychmiastowo przedłużam ją na jesienny czas.

No i są też duże plany, które pozostały w sferze… planowania. 

Spotkanie ogrodowe, biwak, kąpiel nocą na świeżym powietrzu. Z tego względu, że są to typowo wakacyjne pomysły, nie mogę zrealizować ich w nadchodzących miesiącach. Jednak jestem myśli, że co się odwlecze, to nie uciecze i już cieszę się na kolejne lato!

∗∗∗

A jak Wam poszło z realizacją Waszych wakacyjnych planów? Jestem bardzo ciekawa Waszych wrażeń!