Jak oczyściłam swoją przestrzeń z Niebałaganką.

W ostatnich miesiącach dorosłam. Dorosłam emocjonalnie do pewnych decyzji, pogodziłam się z pewnymi sytuacjami, wiele zrozumiałam. Dorosłam również do tego, aby uporządkować swoją przestrzeń. Chodzi mi o takie uporządkowanie z prawdziwego zdarzenia, o coś więcej niż zwykłe porządki.

Od bałaganiary do pedantki

Kiedyś byłam niezłą bałaganiarą. Będąc nastolatką upychałam rzeczy do szafy w taki sposób, że kolejnego dnia musiałam ją otwierać z asekuracją, bo w każdej chwili coś mogło z niej wylecieć wprost na mnie. I odmieniło mi się to praktycznie z dnia na dzień. Doszłam do momentu, kiedy cały bałagan i nieporządek zaczął mnie denerwować, nie mogłam się w nim skupić, że o koncentracji już nie wspomnę. Dzisiaj najbliżsi nazywają mnie pedantką, która zaprowadziła w domu własny reżim. Reasumując, przez ostatnie lata nie miałam problemu z utrzymaniem porządku nie tylko na zewnątrz, ale również w szafach, regałach szufladach itd. Jednak w ostatnich miesiącach zaczęła uwierać mnie ilość rzeczy, które tak naprawdę są zbędne. Same pierdoły, niepotrzebne pamiątki, zapomniane sprzęty elektroniczne i wiele innych. I poczułam wewnętrzną potrzebę pozbycia się wszystkiego, z czego już nie korzystam. I znowu – moja mentalna zmiana nadeszła nagle i z chomika, który wszystko zostawiał, bo to na pewno się jeszcze kiedyś przyda, bo szkoda wyrzucić, przecież jest jeszcze dobre, zamieniłam się w nie mającą serca i nie uznającą sentymentów kobietę, która sprzedaje, oddaje i wyrzuca wszystko, co wpadnie jej w ręce.

Wyzwania, to jest to!

Bardzo pomogły mi w tej zmianie zewnętrzne czynniki, a mianowicie różnego rodzaju wyzwania. Pierwszym takim pomysłem było wyzwanie minimalistki, które zorganizowała Kasia. Dzisiaj opiszę kolejne, którego się podjęłam, a jego autorką jest Ania z bloga Niebałaganka, którego zapewne wszyscy znają.

Ania zaproponowała 30-dniowe wyzwanie, które zawierało w sobie 30 zadań do zrealizowania. Miały one na celu osiągnięcie kolejnego kroku w drodze do uporządkowanego domu i życia. Wszystko było podane w pięknej formie, od razu do wydrukowania. Nie pozostawało więc nic innego, aniżeli wziąć się do pracy. Z tego względu, że niektóre punkty miałam już zrealizowane, dopisałam na ich miejsce własne pomysły.

Ci, którzy obserwują mnie już jakiś czas, zapewne orientują się w moim zamiłowaniu do wyzwań. Naprawdę nie wiem, co mnie do nich tak ciągnie. Jedno jest pewne, kiedy słyszę słowo na „w”, oczy zaczynają mi błyszczeć, czuję niesamowity przypływ energii i motywacji i potrafię wtedy działać na najwyższych obrotach. To jest chyba kwestia tego, że coś jest z góry ustalone, że coś konkretnego mam do osiągnięcia, no i to uczucie po wykreśleniu wykonanego zadania – bezcenne.

Jak oczyściłam swoją przestrzeń z Niebałaganką

• Przede wszystkim zrobiłam listę rzeczy do oddania/ sprzedania /wyrzucenia. Nareszcie uwolniłam swoją szafę od ogromnej ilości rzeczy „po domu”, tym samym nie będę już wyglądać jak lump. Wszelakie ubrania, które mi się znudziły, które nie pasowały do mojego (rodzącego się dopiero) stylu, które były za małe, za duże lub czekały na wieczne „później” odeszły w niepamięć. Podobnie zrobiłam z biżuterią tyle, że w tym przypadku nie zostało mi prawie nic. Buty również przeszły ostrą selekcję – z nimi było najtrudniej, ale szłam w zaparte. Powstała również lista rzeczy, które chciałabym widzieć w mojej szafie, które muszę uzupełnić – mocno racjonalna, spełniająca konkretne potrzeby, podstawowa, pasująca do pozostałych ubrań i do mojego stylu.

Wynikiem porządków w moich szafach jest fakt, iż w końcu zorganizowałam małą wyprzedaż! Swoje rzeczy wystawiłam na drugim koncie na Instagramie, na które Was zapraszam – może znajdziecie coś dla siebie:

Second hand by Make Life Tasty

• Kosmetyki uporządkowane i posortowane. Te, które stały otworzone dłużej, niż zalecano na opakowaniu, wylądowały w śmieciach. Mam ich ciągle zbyt wiele. Będę dążyła do ich zminimalizowania. Zauważyłam też, że ciągnie mnie ku naturalnej pielęgnacji.
• Choć nie podejrzewałam siebie o to – wystawiłam również kilka książek na sprzedaż. Są to pozycje, do których już raczej nie wrócę. Jestem z siebie dumna, ponieważ nie rozstaję się zazwyczaj z książkami, mimo tego, iż nadają się tylko na sprzedaż lub oddanie.
• Ach, no i rozprawiłam się z dwoma szufladami kuchennymi, w których są te wszystkie mieszadła, siteczka, sriteczka i pierdyliard innych, niezwykle potrzebnych przyrządów kuchennych – okazało się, że bez połowy z nich da się jednak wykarmić rodzinę.

Moją bolączką są zakładki i tryliard zapisanych w nich stron internetowych, artykułów, informacji, zdjęć… Na to potrzeba porządnego kawałka czasu i jakoś tak trudno mi się za to zabrać. Chyba jednak w tej sytuacji sprawdzi się metoda małych kroczków. Spróbuję usuwać chociaż po kilka linków dziennie – w końcu kiedyś zobaczę koniec…prawda?

Moje wrażenia…

… są jak najbardziej pozytywne! Dzięki wyzwaniu, które zorganizowała Ania, jestem o krok dalej w drodze ku spokojnemu, uporządkowanemu życiu. I czuję ulgę za każdym razem, kiedy się czegoś pozbędę. To jest faktyczna, nieprzekłamana i prawdziwa ulga. Chcę żyć w domu bez chaosu, bez zbędnych gratów i walających się, niepotrzebnych rzeczy. Ja naprawdę lubię porządek, w nim czuję się najlepiej i mam coś z pedantki. Mimo tego dopiero teraz czuję, że idę właściwą drogą. Tu nie chodzi o szeroko pojęty i tak modny ostatnimi czasy minimalizm. Chodzi o to, że znalazłam swoją drogę, swój spokój. Wiem, co mam robić i w jaki sposób postępować, żeby osiągnąć kompletną harmonię. Nie zwracam uwagi na to, jak się taki mechanizm nazywa, czym się kieruje i do czego finalnie ma doprowadzić. Najważniejsze jest to, czego ja oczekuję po dobiegnięciu do mety. I zgadzam się ze stwierdzeniem, że z każdej filozofii można wyciągnąć dla siebie odpowiednie wskazówki. To jest tak, jak z książką, która w całości kompletnie nie przypadła nam do gustu, ale był w niej jeden cytat, który stał się naszym mottem życiowym.

Aniu, z mojej strony chcę Ci bardzo podziękować za to wyzwanie. Za płynącą od Ciebie motywację i energię, ale przede wszystkim za pracę, którą włożyłaś w przygotowanie całego przedsięwzięcia.