Czas na relaks.

Każdy odpoczywa w inny sposób. Ja również nie mam jednej utartej ścieżki dotyczącej odpoczynku. Czasem spędzam czas aktywnie – rolki, rower, spacery. Innym razem stać mnie tylko na kanapę i ulubione programy. Jeszcze innym potrafię fantastycznie zrelaksować się w kuchni gotując i piekąc przez całe popołudnie. Często też odzywa się moja artystyczna dusza – wtedy włączam muzykę i zaczyna się koncert na żywo. Z tańcem w gratisie. Najczęściej jednak sięgam po książki. Kiedy tylko mam czas, staram się czytać chociaż odrobinę. A jeżeli dodam do tego jeszcze piękną pogodę, bajeczny ogród, zdrowe przekąski, aromatyczną kawę i aparat w dłoni, to chyba nie muszę Wam tłumaczyć, jak cudownie się wtedy oddycha. Bo wtedy oddycham pełnią szczęścia.

To była sobota idealna. Dzień rozpoczęłam wcześnie, mimo dnia wolnego od pracy. Na nogi postawiło mnie pełnowartościowe śniadanie i czystek w kubku. Od razu wzięłam się za domowe prace, które rozpoczęłam już w piątek i jak zawsze okazało się to świetnym posunięciem. Wszystko poszło sprytnie i wyrobiłam się zaskakująco szybko. Wzięłam moje Nikusiowe maleństwo i przygotowałam dwie sesje na bloga. Upichciłam w kuchni same pyszności. W końcu przyszedł czas na relaks. Prawdziwy odpoczynek. Czas tylko i wyłącznie dla mnie.

Zero makijażu. Zero fryzury. Zero porządnego ubrania. Zero złych myśli. I zero rozumu biorąc pod uwagę to, że właśnie pokazuję się Wam całkowicie saute. W czasach kiedy każdy tak mocno pracuje na swój wygląd, kiedy bez makijażu nie wychodzi nawet po bułki. Ja pokazuję wszystkie swoje niedoskonałości. No  jak nic jestem nienormalna. Anyway…

Zaczęłam kolejną książkę. Czytałam o tej pozycji same pozytywne opinie, więc mam co do niej duże oczekiwania. Mam nadzieję, że się nie zawiodę. Na przekąskę wrzuciłam na szybko owoce i dużo pomidorków koktajlowych. Kawa była niezbędna i w czasie totalnego chillu sprawdziła się bezbłędnie. W takich okolicznościach smakuje milion razy lepiej. Zniknęła zdecydowanie za szybko. Ulubione perfumy są dla mnie zapachem wiosny, więc nie mogło ich zabraknąć. Tak samo, jak małego bukieciku konwalii. Woda z miętą, którą zerwałam z ogrodu, okazała się dopełnieniem całości. W takim wydaniu sukienka z second handu była strzałem w dziesiątkę. Delikatna, zwiewna, wygodna. Taka, jaką sobie wyobrażałam podczas takiej scenerii.

Poczułam bardzo mocno, jak jestem wdzięczna za to, co mam. Za moją wspaniałą rodzinę, za najwierniejszych przyjaciół. Poczułam, że mimo trudnych chwil, dni, momentów jestem w stanie przezwyciężyć wszystko. Mam męża, który jest moim największym wsparciem. Pisałam już o tym, ale jeszcze raz wspomnę – uczę się żyć od nowa. Uczę się dostrzegać, doceniać, dziękować i przepraszać. Uczę się. I jest mi z tym dobrze. Uczę się oddychać pełną piersią. Aż świat zacznie mi wirować przed oczami. Aż poczuję, że zrobiłam wszystko, żeby być jak najlepszym człowiekiem.

Uczę się. Żyć.

Muszę się Wam na końcu do czegoś przyznać. Ta sobota nie była idealna. Nie było Jego. Zatem była po prostu dobra.