Naleśniki ze smażonymi śliwkami

Brakuje mi czasem miejskiego gwaru. Chciałabym nie raz wyjść na ulicę i wtopić się w tłum. Chciałabym przebierać między knajpkami i restauracjami. Chciałabym wybrać się do kina pięć minut po tym, jak sobie o tym pomyślałam. Podobają mi się możliwości, jakie oferuje duże miasto. Podoba mi klimat, jakie tworzy. Podobają mi się wieczory, kiedy można w każdej chwili wyjść z domu wiedząc, że nie zazna się nudy. To wszystko mi się podoba, do tego wszystkiego czasem tęsknię. Ale tylko czasem.

Ponieważ nade wszystko kocham swój ogród. Kocham to, że otacza mnie zieleń z każdej strony, a zapach kwiatów wkrada się niepostrzeżenie w moje myśli. Uwielbiam fakt, że nie potrzebuję większości aplikacji, które wytwarzają charakterystyczne dźwięki – ja po prostu otwieram okno na oścież i słucham. Ptaki o poranku są moim naturalnym budzikiem, którego nie da się wyłączyć. Deszcz jest najlepszą kołysanką, dzięki której natychmiast otula mnie błogi i spokojny sen. Wychodzę z kubkiem kawy na taras, kiedy jeszcze wszyscy śpią i delikatnie schodzę na trawę pozwalając na to, żeby rosa pomoczyła moje stopy. Kiedy chcę przygotować sałatkę, ugotować kompot, zebrać owoce do porannej owsianki, czy poszukać składników na zupę warzywną, po prostu wychodzę do ogrodu z wiklinowym koszykiem.

Wczoraj rano po przebudzeniu, będąc jeszcze w piżamie, założyłam kalosze, narzuciłam najcieplejszą bluzę męża i wybiegłam do sadu. Nasz psiak widząc mnie w takim wydaniu  w ogóle się nie zdziwił – przyzwyczaił się do takiego widoku. Podeszłam od razu do odpowiedniego drzewa, bo już wiedziałam, co chcę przygotować – naleśniki ze smażonymi śliwkami. Zebrałam więc ostatnie, smutno zwisające owoce i z entuzjazmem pospieszyłam do kuchni. I tak powstało banalnie proste śniadanie, które jednak w smaku banalne nie jest. Wgryzając się w pierwszy kawałek już wiedziałam, że moi domownicy będą przepadać za tym połączeniem. Nie pomyliłam się.

I czy chciałabym to wszystko zamienić na szybkie, miejskie życie, które niesie ze sobą masę niespodzianek i możliwości?

Tylko czasami. A uczucie „czasami” zdarza się już u mnie coraz rzadziej.

Składniki:

Naleśniki:

• 1 jajko
• 1,5 szklanki mleka
• 0,5 szklanki wody
• 2 niepełne szklanki mąki
• 2 łyżki oleju
• szczypta soli

Smażone śliwki:

• 10 śliwek
• 1 łyżka masła
• 1 – 2 łyżki brązowego cukru demerara
• 1 łyżka brązowego cukru muscovado
• dwie duże szczypty cynamonu
• 3 łyżeczki ekstraktu z wanilii

Do podania:

• Ser biały  (opcjonalnie)
• Jogurt grecki
• Świeża mięta

Sposób przygotowania:

Naleśniki przygotować standardowo. Wymieszać jajko z mlekiem, wodą, solą, olejem i dodawać stopniowo mąkę. Masę odstawić na około 30 minut, żeby odpoczęła. Po tym czasie zapewne będzie potrzeba dolania odrobiny wody, gdyż masa zgęstnieje.

Na patelni rozgrzać masło, dodać obydwa rodzaje cukru, cynamon i wlać ekstrakt waniliowy. Wszystko wymieszać i wsypać śliwki. Podsmażać całość przez 4 minuty na dużym ogniu, następnie zmniejszyć go na średni i smażyć śliwki jeszcze przez 10 minut (nie używać przykrywki).

Naleśniki można wypełnić serem białym i podawać je obowiązkowo z jogurtem greckim i przygotowanymi smażonymi śliwkami. Całość odświeżą listki mięty.